Bits From My Past...

Monday, December 1st, 2003
yesterday must ba the worst day of my life.....nde ko lam kung ano ang gagawin....dinanas ko na ata ang lahat ng pinakamasama....marami ako prob na dumating nung araw na yun...nakalimutan ko na nga yung iba bago ako umuwi...buti na lang at nde ako pinagalitan kc 5am na ako nakarating sa bahay...kahit paano ay nakapagpahinga ako....nagising ako ng 7am nde ako makatulog marami ako iniisip....ok lang ako kahit paano...try ko kalimutan lahat ng bad things na nangyari in the past...inisip ko ang mga nangyari nitong nakaraang linggo....nde ko lam kung ano ang mararamdaman ko...lalo ko lang 2loy na down ang sarili ko....ok na sana e....leche talaga....nakaupo ako sa rooftop ng bahay namin nakatanaw sa bundok...para akong timang nag sesenti sa taas ng bahay namin....malamig naman ang hangin e....carry na rin....kaso lang medyo tuliro pa rin ako.....nagmuni muni ako nun.....ang saya nga e....naiiyak na ako sa pagmesmerize(tama ba spelling ko...kung nde sorry na lang) basta...naguguluhan ako.....nagising ang mga tao sa bahay 3 hrs na pala ako sa rooftop...10 na pla...nanood ako ng shaider...saya ko no...pa effect lang yun...nde daw ako pinagalitan kc umaga na ako umuwi....ok lang good for me....kaso lang may epal e....may side comment na bakit nde ako pinagalitan...ayoko na elaborate ang next...so in short...may kontrabida sa buhay ko...diskusyon to the max...carry pa rin...carry na rin...at least nde ako pinagalitan d b.....ang nakakaasar pinaginitan ako...with matching slight physical injury...so run to the room ang drama ko....iyak ako......sa pagiyak ako na isip ko lahat ng prob ko...ang drama no...stop ako kc naisip ko para akong timang kung iiyak ako dahil lang sa prob ko....tingin ako sa salamin....smile ako....pa effect lang...pero lalo ako naiyak...ewan ko ba kung ano ang nangyari sa akin nun...nasa harap ko yung blade kc nag shave ako ng bigote b4 ako umakyat sa rooftop e...well... ano ba pa ang gagawin ko sa blade...kinain ko....joke...nde no...hinawakan ko...try ko lang sa risk ko...kung tatalab...well dumugo cya....cguro naman tumalab no....pero carry pa rin...cry ako masakit e...dahan dahan ko lang cya hiniwa...takot ako sa dugo e....joke lang...basta dumugo cya...maliit lang ang ginawa kong sugat para nde halata...yun nga tumulo ang dugo...half inch lang ang sugat na ginagawa ko inaantay ko na dumugo ng dumugo...paulit ulit at dahan dahan ko iginuguhit ang blade sa sugat na ginawa ko...ayoko ng malaking sugat panget tinganan e...pero napa isip ako....tapos ano ang mangyayari sa akin....mauubusan ako ng dugo...maliit pa lang ang nagagawa kong sugat no...nde naman cguro...pero ok lang...binaba ko ang blade pinahiran ko ang dugo...unupo ako....umiyak na lang ako...nawalan ng pakiramdam ang kamay ko....ang binti ko...naligo ako...mahapdi ang sugat...pero nagising ako sa katotohanan nde iyon ang solusyon....



Note:
I just found my old online diary and it's funny to read all the this that i have written in the past. Maybe this things help me to become the person i am now.

http://www.blurty.com/users/josept/

Manika ... Part 2

dumaan ang mga panahon....masaya ang batang iyon isang araw nagising ako...malaki na pala ang batang nagangat sa akin sa putik..isa na cyang maganda at malaking dalaga...marami na ang nagbago....nde na cya nakikipaglaro sa akin ganya noon pero ok lang...iniintindi ko na malaki na cya at may isip na marami na ang nais nya gawin kaysa makipaglaro sa lumang laruan.....tumagal ng tumagal...nde na napapansin batang iyon ang mga laruan nya...kahit ang mga paborito nyang laruan na kasama ko noon ay nde na nya kinakausap o ni hinahawakan man lang...malungkot ako....parang wala na ang masigalang batang iyon....isang araw pumasok ang batang iyon sa silid....tumakbo cya sa kama at umiiyak.....dinampot nya ako..at kinausap....cnabi nya sa akin ang kanyang nararamdaman.....nalungkot ako sa cnabi nya....niyakap nya ako....at naglakad palabas ng bahay....nagpunta kami sa parke at naglakad lakad....masaya ako muli kong nakasama ang batang iyon ang nagbigay sa akin ng bagong buhay.....nasa likod kami ng malaking puno umupo cya at bumulong...nde ko lam kung ano ang cnasabi nya....nde ko maintindihan.....tumayo cya at naglakad gusto ko sumigaw at sabihin na isama mo ako pero nde nya ako maririnig isa lang akong manika.....umiiyak ako ano ang gagawin ko....nasanay ako na kasama ko ang batang iyon wala akong magawa...parang nakapako ang mga kamay ko....nawalan ng silbi ang aking katawan...ang utok ko lang ang gumagana....hanggang bumuhos ang ulan...kasabay ng pag patak ng luha sa aking mga mata....nalala ko ng una nya ako makita sa bakuran nila.....isang maruming manika.....tuluyang lumakas ang ulan at napaisip ako..lagi na lang ba ganito ang buhay ko...pag napag desisyunan mo na ang gagawin mo kasama ang taong nais mo lagi makasama ay iiwan ka lang...

sana hinayaan na lang nya ako sa putikan ng una nya ako makita..ng nde ako masanay na kasama ko pa cya...
sana ay nde nya ipinakita na may silbi pa ako ng nde ko nararamdaman ang ganito.......
sana cnabi nya kung bakit naglaho ang pangako na magsasama kami lagi...
nde ko lam ang gagawin isa lang ako manika...
walang kayang gawin...
isang munting laruan na naghahanap ng kalaro...
ngunit lagi na lang iniiwan pag pinagsawaan na......
tama ba na mangyari sa akin ito......
muli bang may dadampot sa akin at bibigayn ako ng bagong lakas...
iiwan din ba nya ako...
magtatago na lang ako lilim ng puno at nde na maghahangad na mag makakuha pa sa akin...
tama na ang nakaraan....
masakit ang mga pangyayari.....
liligay pa ba ako....
kelan iyon....

Manika ... Part 1

paalala: ang tauhan sa inyong mababasa ay kathang isip lamang kung sakali na mangyari ito sa inyo ito ay nde sinasadya at ito ay buhat lamang sa malawag na imahenasyon ng may akta.... patnubay ng magulang ay kailangan....

naaalala ko pa ng gabing iyon...malakas ang hangin at umuulan...madilim sa paligid...basang basa ako nun...isa lamang akong isang lumang manika sa gilid ng kalsada...walang pumapansin at walang kasama...nde ko lam kung ano ang mangyayari atay pusa na kumagat sa akin wala na ako pakielam...kung san man nya ako dalhin malakas ang ulan ng gabing iyon..kakaiba...ihinulog ako ng pusa sa isang bakuran kakaiba yun...may mga batang nagtatawanan bago sa aking pandinig..nde ako sanay makarinig ng masayang tinig sa lugar na aking pinanggalingan walang ganun bagay...malungkot dun...malungkot at nakamamatay ang kalungkutan nagpasalamat ako sa pusa kahit nde ko cya kilala...masaya ako kahit konto na makarinig lang ng tawa...nde ko na iniisip na makalaro ko ang mga bata sa bahay na iyon...isa lang akong marumi at cra crang manika sa basurahan...wala ng makikipag laro pa sa akin..tangap ko na yun...nasa ilalim ako ng paso...malakas ang ulan at maputik na ang luma kong damit...butas na ito at marami punit..cno pa ang magtitiyaga sa akin...kung meron clang bagong manika...umupo na lang ako sa isang tabi at tahimik na pinakikinggan ang tawa ng mga bata sa bahay na iyon....

lumalalim ang gabi mas lalong lumalamig...minamasdan ko ang mag laruan ng mga bata sa bahay na iyon bago at maganda....nahihiya ako na isipin na makakalaro ko cla...pero natatakot din ako na mapahiya...nde ko napansin ang isang bata na papalapit...kinumusta nya ako at kinuha sa putik na aking inasasadlakan..masaya ako kahit paano ay makapasok lang ako sa bahay na iyon...nagulat ang ibang laruan ng ako ay makita nila..parang may pangungutya....nahihiya ako na makatabi ang mga magaganda at bagong laruan ng batang iyon..iniwan nya ang mga laruan nya at dinala nya ako sa may kusina...pinaliguan at binihisan..para akong isang bagong laruan...masaya ako ng makita ang ganon...isang tunay na tao...napakabait ng batang iyon binigyan nya ako ng pagasa at laligayan...para cya ang buhuhay muli sa walang kwentang laruan na tulad ko...maligaya ako kahit na nde ko makasama ang batang iyon makita ko lang cya ok na ako,.......natutuwa ako sa kanya...napakabait nya...binigay ko sa kanya ang lahat sa buhay ko....itinuring ko cya ang aking tagapag likha...wala akong tinira sa sarili ko dahil sa isip ko...wala na ako ng makita nya at cya ang nagbigay ng bagong buhay sa akin at iyon ay inaalay ko sa kanya.......marami akong naririnig sa ibang laruan na kasama ko marahil naiingit lang cla yun na lang ang iniisi ko....wala akong pake..basta masaya ako kasama ang batang iyon...marami trahedya ang lumipas nagpakatatag ako pero minsan nde ko na rin pala kaya..marami akong tinatago sa batang iyon ayoko na nalungkot cya ng minsan ay nakita nya na nacra ang aking damit ang unang damit na binigay nya sa akin....hinahayaan ko na lang ang mag pangaasar sa akin basta dun lang ako sa tabi ng batang iyon .....

American Idol 2009

Desai, Murray, Corkrey at Giraud ang napasama sa finalists na napili na last week na sila

Kris Allen, Danny Gokey, Alexis Grace, Allison Iraheta, Adam Lambert, Scott MacIntyre, Jorge Nunez, Lil Rounds at si Michael Sarver.

Maganda ang feeling sa American idol ngaun. madami ang nakakapansin sa mga talent ng mga contestant ngayon ang iba ay talagang nag stand-out. Lahat tayo may personal favorites. For me i like the style of Kris Allen at Anoop. Madami rin ang may gusto kay Adam Lambert pero di ko siya gusto kasi parang over rated siya. Wag muna mag react gaya nga ng sabi ko may sarili tayong favorites kaya walang pakielamanan. okey.

I know kakapanabikan ang bagong season ng american idol. At sana ay may isang tulad ni david cook sa kanila kasi nakita ko sa kanya ang pagiging original sa kanyang music.