paalala: ang tauhan sa inyong mababasa ay kathang isip lamang kung sakali na mangyari ito sa inyo ito ay nde sinasadya at ito ay buhat lamang sa malawag na imahenasyon ng may akta.... patnubay ng magulang ay kailangan.... naaalala ko pa ng gabing iyon...malakas ang hangin at umuulan...madilim sa paligid...basang basa ako nun...isa lamang akong isang lumang manika sa gilid ng kalsada...walang pumapansin at walang kasama...nde ko lam kung ano ang mangyayari atay pusa na kumagat sa akin wala na ako pakielam...kung san man nya ako dalhin malakas ang ulan ng gabing iyon..kakaiba...ihinulog ako ng pusa sa isang bakuran kakaiba yun...may mga batang nagtatawanan bago sa aking pandinig..nde ako sanay makarinig ng masayang tinig sa lugar na aking pinanggalingan walang ganun bagay...malungkot dun...malungkot at nakamamatay ang kalungkutan nagpasalamat ako sa pusa kahit nde ko cya kilala...masaya ako kahit konto na makarinig lang ng tawa...nde ko na iniisip na makalaro ko ang mga bata sa bahay na iyon...isa lang akong marumi at cra crang manika sa basurahan...wala ng makikipag laro pa sa akin..tangap ko na yun...nasa ilalim ako ng paso...malakas ang ulan at maputik na ang luma kong damit...butas na ito at marami punit..cno pa ang magtitiyaga sa akin...kung meron clang bagong manika...umupo na lang ako sa isang tabi at tahimik na pinakikinggan ang tawa ng mga bata sa bahay na iyon....
lumalalim ang gabi mas lalong lumalamig...minamasdan ko ang mag laruan ng mga bata sa bahay na iyon bago at maganda....nahihiya ako na isipin na makakalaro ko cla...pero natatakot din ako na mapahiya...nde ko napansin ang isang bata na papalapit...kinumusta nya ako at kinuha sa putik na aking inasasadlakan..masaya ako kahit paano ay makapasok lang ako sa bahay na iyon...nagulat ang ibang laruan ng ako ay makita nila..parang may pangungutya....nahihiya ako na makatabi ang mga magaganda at bagong laruan ng batang iyon..iniwan nya ang mga laruan nya at dinala nya ako sa may kusina...pinaliguan at binihisan..para akong isang bagong laruan...masaya ako ng makita ang ganon...isang tunay na tao...napakabait ng batang iyon binigyan nya ako ng pagasa at laligayan...para cya ang buhuhay muli sa walang kwentang laruan na tulad ko...maligaya ako kahit na nde ko makasama ang batang iyon makita ko lang cya ok na ako,.......natutuwa ako sa kanya...napakabait nya...binigay ko sa kanya ang lahat sa buhay ko....itinuring ko cya ang aking tagapag likha...wala akong tinira sa sarili ko dahil sa isip ko...wala na ako ng makita nya at cya ang nagbigay ng bagong buhay sa akin at iyon ay inaalay ko sa kanya.......marami akong naririnig sa ibang laruan na kasama ko marahil naiingit lang cla yun na lang ang iniisi ko....wala akong pake..basta masaya ako kasama ang batang iyon...marami trahedya ang lumipas nagpakatatag ako pero minsan nde ko na rin pala kaya..marami akong tinatago sa batang iyon ayoko na nalungkot cya ng minsan ay nakita nya na nacra ang aking damit ang unang damit na binigay nya sa akin....hinahayaan ko na lang ang mag pangaasar sa akin basta dun lang ako sa tabi ng batang iyon .....
No comments:
Post a Comment