minsan tinatamaan ako ng ka-sentihan kung anu a nu naiisip.lalo na if wala magawa..hayz. grabe! pag ganito panahon i cant help but recall sa mga pangyayari. madami na rin nangyari at madaming nabago. pero all in all i think everything is on its right place naman. im learning to lose myself a little bit and enjoy life a few step forward than the usual and giving more time to myself. and maybe planing for the future.
i dont really have much fun nung H.S days ko kasi parang nerd ako na ewan at wala masyadong social life. xempre meron din namanakong mga friends noon H.S pero most of them ay adik din sa mga games. pinapatos kahit ang titus at axe games na kasya sa isang diskette. masaya na sa isang oras na makapag online kahit wala pang internet ng mga panahon sa comp shop sa lugar namin. at until now parang di na maalis sa system ko ang pagka adik ko sa pc games. tapos ng H.S nag aral ng vocational electronics pra daw maka gawa ng radyo, t.v at kung anu anu pa pero di ko nmn na practice kasi complikado at nakakatamad lang. parang electric fan lang ata ang napa gana ko at yung project ng mga classmate ko na f.m radio kit na pinabilinamin sa alexan sa maynila kasi di naman namin alam kung san ang maynila. at dahil doon nakapunta ako sa westin philippine plazapara umatend ng forum about semiconductor na wla nmn ako magets that time kasi puro graphs at lines ang pinakita sa whiteboardkya nag w8 na lang kami sa food na serve sa hotel. nyahaha! ng matapos ang course namin doon na natuto uminom ng alak. peroang inayawan ko talaga ang yosi. anu kasi mapapala mo sa yosi. well choice nmn yan ng tao. tapos dahil ayaw mabakante nag aral ngreflexology na sponsor ni jamby madrigal, lolz...tapos nag apply ng scholarship ni PGMA and then nakapasok ako sa TUP mla para mag aral tapos nagkaroon ng kaibigan sa maynila ang coet-eve ang mga ragna-virgins sabi nga mga classmate lalo na yung iba ang tawag skin ay isko or vargs. kakaiba db!.natuto gumamit ng internet wla pa facebook noon kya sa na lang face-pic nakilala ko mga anti-grinch and made friends hangangnagkaroon na ng bayad yung face-pic kya napunta na kami sa mirc andun pa rin kami tapos nakakilala nman namin ang mga manilaboys. ang mga tambay sa post office sa manila at nagpauso ng madaming games doon pag wendsday night at mga party people naman pag saturday night sa maynila. halos every month nag swimming sa laguna at umiinom sa bar pag sat night. hangangsa nagkaroon na ng sariling buhay at nagsipag focus sa work pero kahit ganon nakakapag usap pa rin sa text. hangang sa nakilala konmn brethens legion na mahirap spell kaya ginawa na lang boys-legion para madali tandaan. ang mga fun at kakukulit na nilalangat nagturo skin magdota. nyahaha.. at madami rin ako naturuan magdota. because of them namulat ang mata ko sa madaming bagay mga natutunan ko about sa ibang tao at sa aking sarili cguro sometimes in not good to the people i care but maybe thats part of me. tapos dahil sa PGT nakilala ko naman ang mga adik sa velasco brothers na enjoy ko rin ang company nila kahit pag may show ang VB nagkikita pero madalas magkausap sa facebook. madaming nangyari after ng 1st mall tour ng velasco sa sta. rosa. merong naging close at meron din naman biglang nagbago sometimes ganun talaga, im always thankful sa mga nakikilala ko along the way sa mga friends ko na until now ay tinuturing ko pa rin friends.maybe di ko na maalala mga names nyo but i know the people i met along the way put something inside me at sabi ko nga b4made me the person i am now. maybe a piece of advice or just a simple smile upon my face. im grateful for every moment spend with happiness and sometimes misunderstanding. some friends remain and some let go. but i know sometimes in the futurewhen we dont see the the mistakes the people did to us. we can only see the kindness and the friendship you shared in the past.
alam ko im not good at words at minsan yung mga sulat sulat na ganito ka kornihan na lang.. nyahahai know di ko na elaborate masyado mga pangayayari but i all remember are good memories with the people i said in this note.yung iba sa kanila di ko na nakita d2 sa facebook but im happy to white this and im really thankful until this point of my life.i dont know kung anu iisipin ng mga makakabasa nito about sakin, but the hell i care db.im here because of what happend in the past. i know i made mistakes along the way but i dont apologize in the choices that i made.to me mistakes or not we learn something about it. and everything happend because we let it happend.
love lots friend.
if madami ako wrong grammar sorry naman.. hehehe!
No comments:
Post a Comment