Monday, May 18, 2009

David and David The Philippine Invation


SM Mall of Asia for the back-to-back concert of American Idol season 7 winner and runner-up David Cook and David Archuleta. Xempre dinagsa ng mga fans ang one day concert ng dalawa. anu pa nga ba ang hatid nito kundi ang matinding trapik. Over All it was a successful concert at lahat naman ng nagpunta ay nasiyahan sa mga awitin ng dalawa.
Tanong ko lang bakit madalas sa SM Mall of Asia ang Venue ng Concert ngaun. pwede naman siguro nila mapuno ang araneta. Well ewan ko sa mga organizer. but im happy to see those two great talents in one stage.

David Cook sang songs from his album like Kiss on the Neck, Mr. Sensitive, Come Back To Me, Avalanche, Straight Ahead, Light On, Life on the Moon, Bar-Ba-Sol and A Daily Anthem, as well as his versions of The World I Know, Heroes, and his chart-topping cover of Mariah Carey’s Always Be My Baby.
David Archuleta, on the other hand, performed songs from his self-titled album like Crush, A Little Too Not Over You, Touch My Hand, Angel, Waiting for Yesterday, Don’t Let Go, To Be With You, Your Eyes Don’t Lie, My Hands, You Can, Zero Gravity, and Barriers as well as Stand By Me and A Thousand Miles.

Monday, April 20, 2009

Salò o le 120 giornate di Sodoma (Salò or the 120 Days of Sodom)

Napanood ko ang movie na ito ka gabi at disturbing siya kaya di na ako nagtaka na na banned na ito sa ilang bansa sa buong mundo. Di sinasadyang nakita ko lamang ang movie na ito sa movie stand at na curious lang ako. Pero i suggest to watch this film and i know that is the era this movie was set i know that the things happend in the movie realy occur in some part of the world and open our eyes in this matter.
Ayun nag hanap ako sa net ng mga info about this film at ito ang mga nakuha ko.

Wikipedia.com
Salò o le 120 giornate di Sodoma (Salò or the 120 Days of Sodom) is a controversial 1975 film written and directed by Italian director Pier Paolo Pasolini with uncredited writing contributions by Pupi Avati. It is based on the book The 120 Days of Sodom by the Marquis de Sade. Because of its scenes of intensely sadistic graphic violence, the movie was extremely controversial upon its release, and remains banned in several countries to this day. It was Pasolini's last film; he was murdered shortly before Salò was released.

Plot
Salò (the film's common abbreviation) occurs in the Republic of Salò, the Fascist rump state established in the Nazi-occupied portion of Italy in 1944. The story is in four segments loosely parallel to Dante's Inferno: the Anteinferno, the Circle of Manias, the Circle of Feces, and the Circle of Blood.
Four men of power, the Duke (Duc de Blangis), the Bishop, the Magistrate (Curval), and the President agree to marry each other's daughters as the first step in a debauched ritual. With the aid of several collaborator young men, they kidnap eighteen young men and women (nine of each sex), and take them to a palace near Marzabotto. Accompanying them are four middle-aged prostitutes, also collaborators, whose function in the debauchery will be to recount erotically arousing stories for the men of power, and who, in turn, will sadistically exploit their victims.
The story depicts the many days at the palace, during which the four men of power devise increasingly abhorrent tortures and humiliations for their own pleasure. A most infamous scene shows a young woman forced to eat the feces of the Duke; later, the other victims are presented a giant meal of human feces. At story's end, the victims who chose to not collaborate with their fascist tormentors are gruesomely murdered: scalping, branding, tongue and eyes cut out; (see Franco Merli). The viewer is distanced from the vilest tortures, because they are viewed through binoculars. The film's final shot, perhaps the most haunting of all, portrays the complacency, myopia, and desensitization of the masses: two young soldiers, who had witnessed and collaborated in all of the prior atrocities, dance a simple waltz together.

Controversy
To date, Salò remains controversial, with many praising the film's fearlessness and willingness to contemplate the unthinkable, while others roundly condemn it for being little more than a pretentious exploitation movie. Most historians also state that the gruesome scenes of torture and rape likely never happened in Italy during WWII and that such crimes as seen in the film were never committed by Mussolini's Decima MAS and Brigate Nere-soldiers whom we see in the movie. What actually is historically correct in the movie is the uniforms and clothing of that time, the arms and the millieus. Salò has been banned in several countries, because of its graphic portrayals of rape, torture and murder — mainly of people thought to be younger than eighteen years of age. The setting and the emphasis upon perverse consumption connects the brutality of Fascism to what Pasolini saw as the brutalizing effects of the modification of sexuality under late capitalism.
Salò was banned in Australia in 1976, then made briefly legal in 1993 until its re-banning in 1998. In 1994, an undercover policeman, in Cincinnati, Ohio, rented the film from a local gay bookstore, and then arrested the owners for "pandering". A large group of artists, including Martin Scorsese and Alec Baldwin, and scholars signed a legal brief arguing the film's artistic merit; the case was dismissed on a technicality. For a time, Salò was unavailable in many countries; it is now available, uncut, on DVD in Belgium, Canada, the United States, United Kingdom, France, Finland, Greece, the Netherlands, New Zealand, Portugal, Spain, Denmark, Sweden, Italy, Austria, and Germany. Notably, in Sweden the film was never banned or cut. Salò was resubmitted for classification in Australia in 2008, only to be rejected once again.[7] The DVD print was apparently a modified version, causing outrage in the media over censorship and freedom of speech.

Sunday, April 5, 2009

Lenten Season

Well eto na naman ang panahon kung saan ang ilan sa atin ay ginugunita ang panahon ng pinakamalaking event sa buhay ng ating panginoon. Oh Diba! parang super religious. Xempre yung iba yan talaga ang ginagawa. yung kung todo samba at dasal sa kung anu anong keme. Well paniniwala nila yan.
Eto rin ang panahon kung saan medyo mahaba ang bakasyon at panahon upang mag relax. sana lang ay talagang makapag relax ka.
Madaming pwedeng gawin sa mga panahong ganito. pwede ka makipag bonding sa iyong friends and relatives at kung anu anu pa. marami ang nagyaya pumunta sa beach dahil ito rin ang panahon kung saan nagsisimula ang summer.
Sa mga batang nasa Edad ng pagbibinata ito rin ang tamang panahon upang mapatunayan ang pagiging tunay na binata. pwera na lang kung pinangunahan ka na ng magulang mo at ng ikaw ay ipinanganak ay pinatuli ka na nila.
Meron din naman nag talagang kinakarir ang ganitong season at kung anu anong gimik ang ginagawa. eto ang simula upang matutong kumanta ang mga sawing palad sa tulong ng Pasyon at yung iba naman ay nagpapapako sa cruz. Oh diba walang pwedeng gawin sa panahong ito. pero di ko trip magpapako sa cruz.
Ang mahalaga ay Maalala natin ang ginawang sakripisyo ng dyos di lang sa panahong ganito kundi sa araw araw.
Minsan parang nagiging palabas na lang ang mga ganitong okasyon.
Tandaan na lamang sana natin na once upon a time merong isang nagbuwis ng buhay upang ipamukha sa atin na tayo ay makasalanan at di sapat na namatay siya upang maunawaan natin na hanggang ngayon ay patuloy tayong gumagawa ng kasalanan.
Ang drama din..
Just keep what this season is all about...

Monday, March 9, 2009

Bits From My Past...

Monday, December 1st, 2003
yesterday must ba the worst day of my life.....nde ko lam kung ano ang gagawin....dinanas ko na ata ang lahat ng pinakamasama....marami ako prob na dumating nung araw na yun...nakalimutan ko na nga yung iba bago ako umuwi...buti na lang at nde ako pinagalitan kc 5am na ako nakarating sa bahay...kahit paano ay nakapagpahinga ako....nagising ako ng 7am nde ako makatulog marami ako iniisip....ok lang ako kahit paano...try ko kalimutan lahat ng bad things na nangyari in the past...inisip ko ang mga nangyari nitong nakaraang linggo....nde ko lam kung ano ang mararamdaman ko...lalo ko lang 2loy na down ang sarili ko....ok na sana e....leche talaga....nakaupo ako sa rooftop ng bahay namin nakatanaw sa bundok...para akong timang nag sesenti sa taas ng bahay namin....malamig naman ang hangin e....carry na rin....kaso lang medyo tuliro pa rin ako.....nagmuni muni ako nun.....ang saya nga e....naiiyak na ako sa pagmesmerize(tama ba spelling ko...kung nde sorry na lang) basta...naguguluhan ako.....nagising ang mga tao sa bahay 3 hrs na pala ako sa rooftop...10 na pla...nanood ako ng shaider...saya ko no...pa effect lang yun...nde daw ako pinagalitan kc umaga na ako umuwi....ok lang good for me....kaso lang may epal e....may side comment na bakit nde ako pinagalitan...ayoko na elaborate ang next...so in short...may kontrabida sa buhay ko...diskusyon to the max...carry pa rin...carry na rin...at least nde ako pinagalitan d b.....ang nakakaasar pinaginitan ako...with matching slight physical injury...so run to the room ang drama ko....iyak ako......sa pagiyak ako na isip ko lahat ng prob ko...ang drama no...stop ako kc naisip ko para akong timang kung iiyak ako dahil lang sa prob ko....tingin ako sa salamin....smile ako....pa effect lang...pero lalo ako naiyak...ewan ko ba kung ano ang nangyari sa akin nun...nasa harap ko yung blade kc nag shave ako ng bigote b4 ako umakyat sa rooftop e...well... ano ba pa ang gagawin ko sa blade...kinain ko....joke...nde no...hinawakan ko...try ko lang sa risk ko...kung tatalab...well dumugo cya....cguro naman tumalab no....pero carry pa rin...cry ako masakit e...dahan dahan ko lang cya hiniwa...takot ako sa dugo e....joke lang...basta dumugo cya...maliit lang ang ginawa kong sugat para nde halata...yun nga tumulo ang dugo...half inch lang ang sugat na ginagawa ko inaantay ko na dumugo ng dumugo...paulit ulit at dahan dahan ko iginuguhit ang blade sa sugat na ginawa ko...ayoko ng malaking sugat panget tinganan e...pero napa isip ako....tapos ano ang mangyayari sa akin....mauubusan ako ng dugo...maliit pa lang ang nagagawa kong sugat no...nde naman cguro...pero ok lang...binaba ko ang blade pinahiran ko ang dugo...unupo ako....umiyak na lang ako...nawalan ng pakiramdam ang kamay ko....ang binti ko...naligo ako...mahapdi ang sugat...pero nagising ako sa katotohanan nde iyon ang solusyon....



Note:
I just found my old online diary and it's funny to read all the this that i have written in the past. Maybe this things help me to become the person i am now.

http://www.blurty.com/users/josept/

Manika ... Part 2

dumaan ang mga panahon....masaya ang batang iyon isang araw nagising ako...malaki na pala ang batang nagangat sa akin sa putik..isa na cyang maganda at malaking dalaga...marami na ang nagbago....nde na cya nakikipaglaro sa akin ganya noon pero ok lang...iniintindi ko na malaki na cya at may isip na marami na ang nais nya gawin kaysa makipaglaro sa lumang laruan.....tumagal ng tumagal...nde na napapansin batang iyon ang mga laruan nya...kahit ang mga paborito nyang laruan na kasama ko noon ay nde na nya kinakausap o ni hinahawakan man lang...malungkot ako....parang wala na ang masigalang batang iyon....isang araw pumasok ang batang iyon sa silid....tumakbo cya sa kama at umiiyak.....dinampot nya ako..at kinausap....cnabi nya sa akin ang kanyang nararamdaman.....nalungkot ako sa cnabi nya....niyakap nya ako....at naglakad palabas ng bahay....nagpunta kami sa parke at naglakad lakad....masaya ako muli kong nakasama ang batang iyon ang nagbigay sa akin ng bagong buhay.....nasa likod kami ng malaking puno umupo cya at bumulong...nde ko lam kung ano ang cnasabi nya....nde ko maintindihan.....tumayo cya at naglakad gusto ko sumigaw at sabihin na isama mo ako pero nde nya ako maririnig isa lang akong manika.....umiiyak ako ano ang gagawin ko....nasanay ako na kasama ko ang batang iyon wala akong magawa...parang nakapako ang mga kamay ko....nawalan ng silbi ang aking katawan...ang utok ko lang ang gumagana....hanggang bumuhos ang ulan...kasabay ng pag patak ng luha sa aking mga mata....nalala ko ng una nya ako makita sa bakuran nila.....isang maruming manika.....tuluyang lumakas ang ulan at napaisip ako..lagi na lang ba ganito ang buhay ko...pag napag desisyunan mo na ang gagawin mo kasama ang taong nais mo lagi makasama ay iiwan ka lang...

sana hinayaan na lang nya ako sa putikan ng una nya ako makita..ng nde ako masanay na kasama ko pa cya...
sana ay nde nya ipinakita na may silbi pa ako ng nde ko nararamdaman ang ganito.......
sana cnabi nya kung bakit naglaho ang pangako na magsasama kami lagi...
nde ko lam ang gagawin isa lang ako manika...
walang kayang gawin...
isang munting laruan na naghahanap ng kalaro...
ngunit lagi na lang iniiwan pag pinagsawaan na......
tama ba na mangyari sa akin ito......
muli bang may dadampot sa akin at bibigayn ako ng bagong lakas...
iiwan din ba nya ako...
magtatago na lang ako lilim ng puno at nde na maghahangad na mag makakuha pa sa akin...
tama na ang nakaraan....
masakit ang mga pangyayari.....
liligay pa ba ako....
kelan iyon....

Manika ... Part 1

paalala: ang tauhan sa inyong mababasa ay kathang isip lamang kung sakali na mangyari ito sa inyo ito ay nde sinasadya at ito ay buhat lamang sa malawag na imahenasyon ng may akta.... patnubay ng magulang ay kailangan....
naaalala ko pa ng gabing iyon...malakas ang hangin at umuulan...madilim sa paligid...basang basa ako nun...isa lamang akong isang lumang manika sa gilid ng kalsada...walang pumapansin at walang kasama...nde ko lam kung ano ang mangyayari atay pusa na kumagat sa akin wala na ako pakielam...kung san man nya ako dalhin malakas ang ulan ng gabing iyon..kakaiba...ihinulog ako ng pusa sa isang bakuran kakaiba yun...may mga batang nagtatawanan bago sa aking pandinig..nde ako sanay makarinig ng masayang tinig sa lugar na aking pinanggalingan walang ganun bagay...malungkot dun...malungkot at nakamamatay ang kalungkutan nagpasalamat ako sa pusa kahit nde ko cya kilala...masaya ako kahit konto na makarinig lang ng tawa...nde ko na iniisip na makalaro ko ang mga bata sa bahay na iyon...isa lang akong marumi at cra crang manika sa basurahan...wala ng makikipag laro pa sa akin..tangap ko na yun...nasa ilalim ako ng paso...malakas ang ulan at maputik na ang luma kong damit...butas na ito at marami punit..cno pa ang magtitiyaga sa akin...kung meron clang bagong manika...umupo na lang ako sa isang tabi at tahimik na pinakikinggan ang tawa ng mga bata sa bahay na iyon....
lumalalim ang gabi mas lalong lumalamig...minamasdan ko ang mag laruan ng mga bata sa bahay na iyon bago at maganda....nahihiya ako na isipin na makakalaro ko cla...pero natatakot din ako na mapahiya...nde ko napansin ang isang bata na papalapit...kinumusta nya ako at kinuha sa putik na aking inasasadlakan..masaya ako kahit paano ay makapasok lang ako sa bahay na iyon...nagulat ang ibang laruan ng ako ay makita nila..parang may pangungutya....nahihiya ako na makatabi ang mga magaganda at bagong laruan ng batang iyon..iniwan nya ang mga laruan nya at dinala nya ako sa may kusina...pinaliguan at binihisan..para akong isang bagong laruan...masaya ako ng makita ang ganon...isang tunay na tao...napakabait ng batang iyon binigyan nya ako ng pagasa at laligayan...para cya ang buhuhay muli sa walang kwentang laruan na tulad ko...maligaya ako kahit na nde ko makasama ang batang iyon makita ko lang cya ok na ako,.......natutuwa ako sa kanya...napakabait nya...binigay ko sa kanya ang lahat sa buhay ko....itinuring ko cya ang aking tagapag likha...wala akong tinira sa sarili ko dahil sa isip ko...wala na ako ng makita nya at cya ang nagbigay ng bagong buhay sa akin at iyon ay inaalay ko sa kanya.......marami akong naririnig sa ibang laruan na kasama ko marahil naiingit lang cla yun na lang ang iniisi ko....wala akong pake..basta masaya ako kasama ang batang iyon...marami trahedya ang lumipas nagpakatatag ako pero minsan nde ko na rin pala kaya..marami akong tinatago sa batang iyon ayoko na nalungkot cya ng minsan ay nakita nya na nacra ang aking damit ang unang damit na binigay nya sa akin....hinahayaan ko na lang ang mag pangaasar sa akin basta dun lang ako sa tabi ng batang iyon .....

Friday, March 6, 2009

American Idol 2009

Desai, Murray, Corkrey at Giraud ang napasama sa finalists na napili na last week na sila
Kris Allen, Danny Gokey, Alexis Grace, Allison Iraheta, Adam Lambert, Scott MacIntyre, Jorge Nunez, Lil Rounds at si Michael Sarver.
Maganda ang feeling sa American idol ngaun. madami ang nakakapansin sa mga talent ng mga contestant ngayon ang iba ay talagang nag stand-out. Lahat tayo may personal favorites. For me i like the style of Kris Allen at Anoop. Madami rin ang may gusto kay Adam Lambert pero di ko siya gusto kasi parang over rated siya. Wag muna mag react gaya nga ng sabi ko may sarili tayong favorites kaya walang pakielamanan. okey.
I know kakapanabikan ang bagong season ng american idol. At sana ay may isang tulad ni david cook sa kanila kasi nakita ko sa kanya ang pagiging original sa kanyang music.

Followers